Το άρθρο του Αριστείδη Μπαλτά στην ΑΥΓΗ 13/07/2014, με τίτλο «Τα πανεπιστήμιά μας», υπήρξε ο προπομπός της αντιμεταρρύθμισης την οποία επιχειρεί τώρα ως υπουργός Παιδείας. Το νομοσχέδιό του, όπως δημοσιεύτηκε, απειλεί να γυρίσει την τριτοβάθμια εκπαίδευση 33 χρόνια πίσω στον Νόμο-Πλαίσιο του 1982. Δηλαδή να ξαναφέρει τα κόμματα στη λειτουργία των ΑΕΙ-ΤΕΙ, τη δυναστεία των πολιτευτών-αιώνιων φοιτητών και τη μετατροπή της ιδιότυπης κοινωνίας του πανεπιστημίου σε κατάσταση εικονικού ταξικού αγώνα. Εδώ οι ΔΕΠ υποδύονται την καταπιεστική άρχουσα τάξη και οι φοιτητές τους προλετάριους.
Το χτύπημα που απεργάζεται ο νέος υπό κατασκευή νόμος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι καίριο. Καταργεί την αριστεία και την αξιολόγηση και παραδίδει τους μαθητές δεμένους στην ΟΛΜΕ και στους συνδικαλιστές εν γένει. Ο νόμος δεν έγινε για την εκπαίδευση των παιδιών αλλά για το απόλυτο βόλεμα των διδασκόντων. Τα πρότυπα δημόσια σχολεία, που επέστρεψαν προσωρινά, ουσιαστικά καταργούνται. Αν ο κ. Μπαλτάς θυμάται το εκπαιδευτικό σύστημα από το οποίο επωφελήθηκε αυτός και οι αριστείς συμμαθητές και φίλοι του, θα πρέπει να ντρέπεται γι’ αυτήν του την παρασπονδία. Στην ατεκμηρίωτη επίθεσή του, στο άρθρο του της ΑΥΓΗΣ, ο κ. Μπαλτάς μεταχειρίζεται την Αννα Διαμαντοπούλου με ιταμότητα: «Μια αδίστακτη υπουργός, που πίστεψε πως βρήκε προνομιακό όχημα για τις άκρατες φιλοδοξίες της». Το Κοινοβούλιο που ψήφισε τον νόμο Διαμαντοπούλου, με το μεγαλύτερο ποσοστό που γνώρισε ποτέ νομοσχέδιο στη Βουλή, το απαξιώνει με τη μεγίστη περιφρόνησή του.
Είναι ολότελα ανεξήγητα τα κίνητρα του όψιμου αυτού ειδικού στα εκπαιδευτικά ζητήματα. Θυμάμαι ότι γύρω στο 2004 ή 2005 έσπευσε να προστατέψει τους συντρόφους του της ΠΟΣΔΕΠ με ανάλογο επιθετικό άρθρο εναντίον του γράφοντος. Δεν μπόρεσα τότε και δεν μπορώ ακόμα να καταλάβω τον ενθουσιασμό του για την ανοησία ατόμων που ζητούσαν την κατάργηση των μεταπτυχιακών σπουδών, για να μην απαξιωθούν τα πτυχία! Πρόκειται για μια συνεχή υποχώρηση σε απώτατο παρελθόν εξίσωσης προς τα κάτω, που ασφαλώς δεν υπήρξε τουλάχιστον στη δική μας χώρα. Εξακολουθώ να τον καλώ να απαντήσει στις δικαιολογημένες απορίες των συμμαθητών του αλλά και στα αγωνιώδη ερωτήματα γονέων που βλέπουν το μέλλον των παιδιών τους να υπονομεύεται από τον ανεξήγητο αντιμεταρρυθμιστικό ζήλο του κ. Μπαλτά.Το χτύπημα που απεργάζεται ο νέος υπό κατασκευή νόμος στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση είναι καίριο. Καταργεί την αριστεία και την αξιολόγηση και παραδίδει τους μαθητές δεμένους στην ΟΛΜΕ και στους συνδικαλιστές εν γένει. Ο νόμος δεν έγινε για την εκπαίδευση των παιδιών αλλά για το απόλυτο βόλεμα των διδασκόντων. Τα πρότυπα δημόσια σχολεία, που επέστρεψαν προσωρινά, ουσιαστικά καταργούνται. Αν ο κ. Μπαλτάς θυμάται το εκπαιδευτικό σύστημα από το οποίο επωφελήθηκε αυτός και οι αριστείς συμμαθητές και φίλοι του, θα πρέπει να ντρέπεται γι’ αυτήν του την παρασπονδία. Στην ατεκμηρίωτη επίθεσή του, στο άρθρο του της ΑΥΓΗΣ, ο κ. Μπαλτάς μεταχειρίζεται την Αννα Διαμαντοπούλου με ιταμότητα: «Μια αδίστακτη υπουργός, που πίστεψε πως βρήκε προνομιακό όχημα για τις άκρατες φιλοδοξίες της». Το Κοινοβούλιο που ψήφισε τον νόμο Διαμαντοπούλου, με το μεγαλύτερο ποσοστό που γνώρισε ποτέ νομοσχέδιο στη Βουλή, το απαξιώνει με τη μεγίστη περιφρόνησή του.
Ο κ. υπουργός καμώνεται πως δεν καταλαβαίνει τη σημασία του θεσμού των Συμβουλίων Ιδρυμάτων, υποσχόμενος μεγαλόψυχα νέο συμβουλευτικό ρόλο προς τους καταργηθέντες. Αν πραγματικά δεν τον κατάλαβε, τον προτρέπουμε να μελετήσει τη σημασία των Board of Directors στα καλύτερα πανεπιστήμια του κόσμου. Η περιφρόνηση που εκφράζει στο περίφημο άρθρο του για κάποιον πρωθυπουργό, που εν πάση περιπτώσει ανάλωσε τουλάχιστον τέσσερα χρόνια σπουδών σε αμερικανικό πανεπιστήμιο έναντι ουδενός δικού του, είναι τουλάχιστον αδικαιολόγητη.
Τι να πούμε για την κατάργηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας; Είναι σαν να συμβουλεύει τους πανεπιστημιακούς να κάτσουν να φάνε το μπερντάχι τους από τους κουκουλοφόρους, γιατί έτσι θα καταλάβουν μόνο τι σημαίνει δημοκρατική ανταλλαγή απόψεων. Η επαναφορά του λεγόμενου ασύλου για τους παραβατικούς που καταλαμβάνουν κάθε τόσο τα ΑΕΙ-ΤΕΙ αποτελεί μια άλλη ασέβεια για τους ΔΕΠ, που έχουν υποστεί την κατατρομοκράτηση και τις βιαιοπραγίες των καταληψιών αλλά και άλλων «Δημοκρατών», χωρίς την παραμικρή προστασία από το γελοιοποιημένο άσυλο. Σε μια Δημοκρατία δεν υπάρχουν προνομιακοί τόποι ελεύθερης ανταλλαγής των ιδεών. Κάθε τόπος της επικράτειας, εκτός από τα ΑΕΙ καθώς φαίνεται, αποτελεί άσυλο για τη διακίνηση των ιδεών. Μήπως ο νέος νόμος φιλοδοξεί να επαναφέρει στα ΑΕΙ τον αποκλεισμό απόψεων που δεν ταιριάζουν με τα «πιστεύω» του ΣΥΡΙΖΑ;
Τέλος, η καθετοποίηση της κομματικής λογικής στα όργανα της δευτεροβάθμιας ιεραρχίας εκθέτει τον υπουργό ανεπανόρθωτα.
Ως κοινωνία πολιτών οφείλουμε, επιτέλους, να αντιδράσουμε στην υπονόμευση του εκπαιδευτικού μας συστήματος. Τη Δευτέρα 11 Μαΐου, στις 7 μ.μ., στο στάδιο «Σπύρος Λούης», στο Μαρούσι, θα γίνει πάνδημη συζήτηση για τον νόμο Μπαλτά. Είναι, πιστεύουμε, υποχρέωσή μας προς την ιδέα της αριστείας (ρετσινιάς) και στους επερχόμενους, που θα πληρώσουν το κόστος αυτού του Νόμου, να παρευρεθούμε.
* Ο κ. Θάνος Βερέμης είναι τ. πρόεδρος του Εθνικού Συμβουλίου Παιδείας (2005-2010).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου