Απόφαση της Συγκλήτου ΑΠΘ

Ομόφωνη Απόφαση της Συγκλήτου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης στη συνεδρίασή της με αριθμό 2911/24-6-2015 επί των Βασικών Σημείων του Σχεδίου Νόμου του ΥΠΑΙΠΘ “Ρυθμίσεις για την ανώτατη εκπαίδευση, την έρευνα, την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και άλλες διατάξεις”

Η Σύγκλητος του ΑΠΘ θεωρεί ότι οι προτεινόμενες στο σχέδιο νόμου ρυθμίσεις συνιστούν μεγάλης κλίμακας αλλαγή του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των ΑΕΙ οι οποίες θα προκαλέσουν μεγάλη αναταραχή στη ομαλή λειτουργία του Ελληνικού πανεπιστημίου ενώ αυτό προσπαθεί να λειτουργήσει σε περιβάλλον οικονομικής και κοινωνικής κρίσης. Οι αλλαγές αυτές, κάποιες από τις οποίες βοηθούν στην λειτουργία του πανεπιστημίου, εμποδίζουν τον στρατηγικό σχεδιασμό, αλλά και την πορεία ανάπτυξης των σχέσεων του Ελληνικού πανεπιστημίου με το Ευρωπαϊκό και διεθνές ακαδημαϊκό περιβάλλον. Κατά συνέπεια και εφόσον έχει ήδη εξαγγελθεί από την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας η πρόθεση για νέο συνολικό πλαίσιο λειτουργίας των ΑΕΙ εντός του επόμενου έτους, η Σύγκλητος θεωρεί ότι η βέλτιστη κίνηση στην παρούσα συγκυρία θα είναι να περιοριστούν δραστικά οι ρυθμίσεις του νομοσχεδίου στα απολύτως απαραίτητα για την διευκόλυνση της καθημερινής λειτουργίας των ΑΕΙ σε διαδικαστικά θέματα (εξελίξεις προσωπικού, διαγωνισμοί, κ.α.). Όλες οι άλλες ρυθμίσεις να συζητηθούν για πιθανή ένταξή τους στο συνολικό νόμο πλαίσιο το επόμενο έτος.

Παρακάτω παρουσιάζεται συνοπτικά η ομόφωνη άποψη της Συγκλήτου του ΑΠΘ επί βασικών σημείων του νέου νομοσχεδίου για τα ΑΕΙ, όπως διαμορφώθηκε στη συνεδρίαση της 24/6/2015. Προτάσεις για επιμέρους τροποποιήσεις στα άρθρα του νομοσχεδίου όπως παρουσιάστηκαν και εγκρίθηκαν στη σχετική συζήτηση θα υποβληθούν στο πλαίσιο της διαβούλευσης και θα τεθούν υπόψη της Συνόδου Πρυτάνεων (Ηράκλειο, 26-27/6/2015).

Απόφαση του ΔΣ του ΕΣΔΕΠ ΑΠΘ για το σχέδιο νόμου του Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων

Tο σχέδιο νόμου που κατέθεσε το Υπουργείο Πολιτισμού, Παιδείας και Θρησκευμάτων για το πλαίσιο λειτουργίας των πανεπιστημίων, δεν περιλαμβάνει απλά «εμβαλωματικού τύπου παρεμβάσεις», όπως εξήγγειλε ο Υπουργός, αλλά συνιστά μεγάλης έκτασης αλλαγή του θεσμικού πλαισίου λειτουργίας των Πανεπιστημίων προωθώντας μείζονος σημασίας αλλαγές στη διοικητική δομή των πανεπιστημίων και στην ακαδημαϊκή διάρθρωση.

Παρόλα αυτά βαπτίζεται «μεταβατικό» και «επείγον» και παρά τις επανειλημμένες ρητές υποσχέσεις του υπουργείου για ουσιαστικό και εξαντλητικό διάλογο το νομοσχέδιο κατατίθεται με προσχηματική δημόσια διαβούλευση μιας εβδομάδας στο τέλος Ιουνίου, χωρίς να έχει ζητήσει τις θέσεις των φορέων της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Επί της ουσίας, χωρίς καμία καινοτομία, κανένα αναπτυξιακό όραμα, ο κύριος σκοπός του νομοσχεδίου είναι η επιστροφή σε παλαιότερες πρακτικές οι οποίες είχαν οδηγήσει στο παρελθόν στη θεσμική υποβάθμιση των πανεπιστημίων, υιοθετώντας ξανά δομές και λειτουργίες γραφειοκρατικές, αναποτελεσματικές και αδιαφανείς, με μοναδικό σκοπό την αναδιανομή της εξουσίας μέσα στα πανεπιστήμια.

Γνωρίζετε την αρχή της πραγματικότητας, κύριε Υπουργέ; (Ενωτική Πρωτοβουλία ΑΠΘ)

Στην πιο κρίσιμη καμπή της χώρας, όταν τα Πανεπιστήμια πασχίζουν, με ολοένα και λιγότερους υλικούς και ανθρώπινους πόρους, να ανταποκριθούν στις επιτακτικές προσδοκίες και ανάγκες της κοινωνίας μας για ποιοτική εκπαίδευση, αξιοκρατία, καινοτομία και ανάπτυξη, το Υπουργείο Παιδείας καταθέτει προς άμεση ψήφιση ένα νομοσχέδιο για το πλαίσιο λειτουργίας τους, το οποίο αγνοεί κατάφωρα την πραγματικότητα, συγκρούεται ευθέως με τις ακαδημαϊκές πρακτικές των Ευρωπαϊκών Πανεπιστημίων και προωθεί μια σειρά από ιδεολογικές αγκυλώσεις. Αλήθεια, όταν δεν έχει καταβληθεί ούτε ένα ευρώ στα πανεπιστήμια από τις εγκεκριμένες πιστώσεις από τον προϋπολογισμό του 2015 το επείγον ζήτημα για το Υπουργείο Παιδείας είναι να γίνουν νέες πρυτανικές εκλογές; Σε ένα μόνο ζήτημα ο Υπουργός Παιδείας ακολουθεί την πάγια τακτική των προκατόχων του: νομοθετεί μεσούντος του θέρους.

Η μεθόδευση του Υπουργείου να καταθέσει ένα τάχα «μεταβατικό» νομοσχέδιο με προσχηματική δημόσια διαβούλευση μιας εβδομάδας στο τέλος Ιουνίου, χωρίς να έχει ζητήσει τις θέσεις των φορέων της πανεπιστημιακής κοινότητας είναι απαξιωτική και καταργεί στην πράξη την ιδέα της αυτοδιοίκησης των πανεπιστημίων, την οποία, ως αντιπολίτευση, τόσο δυναμικά ισχυριζόταν ότι υποστηρίζει.

Ο κουβάς και η λαιμητόμος (της Βάσως Κιντή)

Οταν πριν από αρκετά χρόνια το μάθημα της φιλοσοφίας εξεταζόταν πανελλαδικά, συμμετείχα για ένα διάστημα στον ορισμό των θεμάτων. Τρία πράγματα συγκράτησα από αυτή την εμπειρία. Το πρώτο ήταν η καίρια απάντηση που έλαβα στην πρότασή μου (που θεωρούσα αφελώς αυτονοήτως σωστή) να βάλουμε θέματα κρίσεως. «Ποιος θα τα διορθώσει;» μου είπαν αποστομωτικά. Το δεύτερο ήταν το σχόλιο μιας καθηγήτριας της μέσης εκπαίδευσης στην παρατήρησή μου ότι ένα συγκεκριμένο χωρίο φιλοσόφου που επιλέξαμε για να συζητήσουν οι μαθητές ήταν πολύ δύσκολο. «Μην ανησυχείτε» μου είπε. «Τα παιδιά θα δουν το όνομα του φιλοσόφου και θα γράψουν ό,τι λέει το βιβλίο». Δηλαδή, δεν είχε σημασία τι έλεγε το χωρίο ούτε τι ακριβώς ρωτούσαμε εμείς. Σημασία είχε ποιου φιλοσόφου ήταν το κείμενο ώστε να γράψουν τα παιδιά όσα είχαν αποστηθίσει γι' αυτόν από το βιβλίο (για να μπορούν και «αντικειμενικά» να βαθμολογηθούν). Το τρίτο που μου είχε κάνει εντύπωση ήταν ότι τα χωρία από τις λεγόμενες πηγές και σε άλλα μαθήματα, αλλά και τα θέματα της έκθεσης που έβαζαν άλλοι στην ίδια αίθουσα, αναζητούνταν σε βιβλία που είχαν φέρει μαζί τους οι καθηγητές και αντανακλούσαν τις δικές τους ειδικές και συγκυριακές αναγνωστικές προτιμήσεις.

Εκ των άνω και εκ των κάτω Μεταρρύθμιση στα Πανεπιστήμια (του Κώστα Σοφούλη)

Θα υποστηρίξω ότι ειδικά για τα πανεπιστήμιά μας καμία εκ των άνω μεταρρύθμιση δεν θα μπορέσει ποτέ να ευδοκιμήσει αν δεν συνδυαστεί και με εκ των κάτω αντίστοιχη πρωτοβουλία. Θα υποστηρίξω επίσης, ότι ειδικά σε περιόδους επιθετικής «αντιμεταρρύθμισης» όπως αυτή που προωθεί η σημερινή κυβέρνηση δια του κ. Μπαλτά, η εκ των κάτω επίδειξη εναλλακτικών μεταρρυθμιστικών πρακτικών συγκεντρώνει ίσως την μοναδική ελπίδα ότι τα πράγματα δεν θα βαλτώσουν και τα πανεπιστήμιά μας δεν θα οπισθοδρομήσουν σε σκοταδιστικές μεταμορφώσεις ανεπιστρεπτί. Θα καταλήξω σε μια πρόταση ως παράδειγμα.

Δεν προσφέρεται η στήλη αυτή για μια ενδελεχή επιστημονική τεκμηρίωση μήτε της ανάλυσης αλλά ούτε και της καταληκτικής παραδειγματικής πρότασης. Εκτιμώντας, εν τούτοις, ότι το πλαίσιο στο οποίο θα εκφράσω τις απόψεις μου είναι περίπου κοινότοπο, θα επικαλεστώ μόνο την προσωπική εμπειρία μου από μεταρρυθμιστικά εγχειρήματα στα οποία μετείχα και που περίπου στο σύνολό τους απέτυχαν, ακριβώς επειδή δεν είχαν συνδυαστεί με εκ των κάτω πρωτοβουλίες και πρακτικές. Εν τέλει, επικαλούμαι την εμπειρία αυτή επειδή πιστεύω ότι θα βοηθήσει έστω στην κατανόηση ορισμένων στοιχείων της άποψής μου που ίσως φαίνονται έκκεντρα σε σχέση με την σημερινή «ζέουσα» συγκυρία.

Κείμενο του Γιώργου Παπαοικονόμου, απόφοιτου Τμήματος ΦΠΨ, ΕΚΠΑ

Όταν μαινόταν ο "πόλεμος" μεταξύ πρυτανικών αρχών και Συμβουλίου Διοίκησης του ΕΚΠΑ, σε εκδήλωση-ενημέρωση εκ μέρους του Συμβουλίου για τα πεπραγμένα του και τις μεταρρυθμιστικές του προσδοκίες παρευρέθησαν 3-4 φοιτητές. Κατά τη διάρκεια αυτού του πολέμου, η συντριπτική πλειοψηφία του πολιτικά ενεργού φοιτητικού σώματος τασσόταν, εμμέσως πλην σαφέστατα, με τις πρακτικές υπονόμευσης και δυσφήμησης του Συμβουλίου εκ μέρους του κ. Πελεγρίνη. Ο τελευταίος, σε επίπεδο ρητορικό, προπαγάνδιζε την φαντασιακή ταύτιση των εξωτερικών μελών του Συμβουλίου με τον Heidegger, ελέω του ρόλου του γερμανού φιλοσόφου στο ναζιστικό καθεστώς, και "τηρουμένων των αναλογιών" πάντα... Με τη γενικότερη δε στάση του, νομιμοποιούσε, θέλοντας και μη, πρακτικές ομάδων που διέλυαν βίαια διοικητικές διαδικασίες με τον περιώνυμο "νεολαιίστικο" και πάντοτε "αθώο" τσαμπουκά τους. Ο κ. Πελεγρίνης ανταμείφθηκε δεόντως για τα παραπάνω, όταν τα έργα και οι ημέρες του τού εξασφάλισαν μια τιμητική θέση στο Ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Βέβαια, ενάμιση χρόνο πριν τις εκλογές, είχε φροντίσει να ιδρώσει την πένα του προς όφελος της εθνολαϊκιστικής προπαγάνδας της πολιτικής του στέγης (http://www.enet.gr/?i=news.el.article&id=375805), με εργαλείο τη ρατσιστική ταύτιση κάθε γερμανού πολίτη με ναζί. Ειρήσθω εν παρόδω, ο κ. Βαρουφάκης, στην πρώτη δημόσια εμφάνισή του πλάι στον κ. Σόιμπλε, απέδειξε ότι ήταν κι αυτός ένας ακόμη "διδάκτορας" του κ. Πελεγρίνη, αν και με πονηρό και υποδηλωτικό τρόπο: "Δεν υπάρχουν νεοναζί, υπάρχουν μόνο ναζί". Προφανώς, ο όρος "νεοναζισμός", ο οποίος δείχνει προς ένα φαινόμενο που δεν γεννήθηκε ή δεν παρατηρείται αποκλειστικά μέσα στα όρια της σημερινής γερμανικής επικράτειας, δεν βολεύει την φαντασιακή εδραίωση της "πονηρής" ταύτισης Γερμανίας και ναζισμού. Μέσω, λοιπόν, μιας ιδιότυπης ερμηνείας των ναζιστικών πραγμάτων, ο κ. Πελεγρίνης δεν έχανε, απ' ό,τι φαίνεται, ευκαιρία να γνωμοδοτεί είτε για τα ακαδημαϊκά είτε για τα ευρύτερα δημόσια πράγματα.

Η ομιλία του Ιωακείμ Γρυσπολάκη για την εκδήλωση ΠΑΙΔΕΙΑ 2015 στα Χανιά 4/6/2015 «Έξοδος από την κρίση σημαίνει άλλη Οικονομία και άλλη Εκπαίδευση» που ματαιώθηκε βίαια

Στο σύντομο χρονικό διάστημα από τις 27 Ιανουαρίου έως σήμερα, έχουμε ακούσει διάφορους αφορισμούς, όπως «η Αριστεία είναι ρετσινιά», «τα πρότυπα σχολεία είναι ναζιστικής έμπνευσης», «η Δημοκρατία πρέπει να επανέλθει στα Πανεπιστήμια, γι αυτό θα πρέπει να ψηφίζουν για πρυτάνεις και οι φοιτητές», «οι αιώνιοι φοιτητές δεν κοστίζουν στα Πανεπιστήμια», «η ηλεκτρονική ψηφοφορία είναι αντιδημοκρατική μέθοδος ανάδειξης οργάνων».

Αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων, μας προτρέπει στην Ιλιάδα ο Όμηρος, εννοώντας την προσπάθεια για ευγενή άμιλλα, για στόχευση του βέλτιστου αποτελέσματος. Αμέσως μετά τη νομιμοποίηση του ΚΚΕ το 1974, ο Γρηγόρης Φαράκος παρακινούσε τους μαθητές και φοιτητές – ιδιαίτερα τους οργανωμένους - να είναι πρώτοι στα μαθήματα και πρώτοι στους αγώνες για την κατάκτηση της γνώσης, της δημοκρατίας, της αξιοπρέπειας και της αξιοκρατίας. Η πρωτιά, βέβαια, στα μαθήματα επιτυγχάνεται με τη στόχευση στην αριστεία.

Αποχαιρετιστήριο-απολογιστικό μήνυμα προς την κοινότητα του ΤΕΙ Πελοποννήσου του προέδρου του Συμβουλίου Ιδρύματος, Ομ. Καθηγητή του ΕΚΠΑ, Πάνου Καζάκου

Αγαπητοί/τές συνάδελφοι,

Όπως γνωρίζετε έχουν δρομολογηθεί αλλαγές στη νομοθεσία για την Ανώτατη Παιδεία στις οποίες ανήκει και η κατάργηση των Συμβουλίων. Επομένως, η συνεδρίαση της 21.4.2015 ήταν η τελευταία μας. Σας αποχαιρετώ συνεπώς και κάνω έναν σύντομο απολογισμό.

Προσωπικά εκτιμώ ότι πολλές από τις αλλαγές που δρομολογούνται χαρακτηρίζονται από έναν «άκριτο καταργητισμό» (για να χρησιμοποιήσω μια ήπια έκφραση του πρώην Πρύτανη του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου κ. Παπαθεοδώρου) που στέλνει τις δομές της παιδείας πολλά χρόνια πίσω, μολονότι ορισμένες αλλαγές ήταν αναγκαίες.

Γνωρίζαμε βέβαια ότι η κατάργηση των συμβουλίων ήταν προγραμματική δέσμευση της νέας κυβέρνησης. Παραμείναμε όμως για να μη δημιουργηθούν τυπικά προβλήματα στη λειτουργία του Ιδρύματος.

Υπάρχει σωστή Πανεπιστημιακή διοίκηση χωρίς δεσμευτικά σταθερότυπα (standards) ? (του Κώστα Σοφούλη)

Είναι κοινός τόπος ότι η κατάντια των ελληνικών πανεπιστημίων αποτελεί την αναμφισβήτητη απόδειξη της αποτυχίας των διοικήσεών τους. Αναπόδραστα η όποια διοίκηση του όποιου οργανισμού κρίνεται από το αποτέλεσμα της ενάσκησης του ρόλου της. Γιαυτό και η γνωστή υπεκφυγή των πανεπιστημιακών διοικήσεων να τα ρίχνουν όλα στη κυβέρνηση ή στο κράτος είναι χωρίς σημασία. Αν ήταν έτσι ας είχαν παραιτηθεί και ας είχαν ζητήσει να μεταφερθεί η ευθύνη της διοίκησης κατ’ ευθείαν στον κατ’ αυτούς υπεύθυνο, δηλαδή το κράτος. Ακόμη και αν υπάρχει – που υπάρχει, ασφαλώς- συνενοχή του κράτους, αυτή διοχετεύεται στη λειτουργία του οργανισμού δια μέσου των διοικήσεών του. Ως κε τούτου, οι ερμηνείες για τους παράγοντες που οδήγησαν σε αυτή την κραυγαλέα αποτυχία και την μεταξύ τους κατανομή ευθυνών, αποτελεί δευτερεύον ζήτημα όταν προβάλλεται η ένσταση ότι η βασική αιτία πρέπει να αναζητηθεί στη φύση και στην μέθοδο της διοίκησης που έχει επιλεγεί γιαυτά. Με άλλα λόγια, ότι και να πει κανείς, με τέτοια διοίκηση και παρ’ όλες τις όποιες καλές προθέσεις, το ελληνικό πανεπιστήμιο θα οδηγείται από το κακό στο χειρότερο σε σύγκριση με τα ευρωπαϊκά ομοταγή ιδρύματα. Αυτό πρέπει να είναι το θεμελιώδες ζήτημα που χρειάζεται ανάλυση προεχόντως. Ας δούμε γιατί. Ας αναζητήσουμε, δηλαδή, τον πυρήνα όπου επωάζεται η αναπόφευκτη αποτυχία.

Ανακοίνωση της Επιτροπής Χανίων «Πρωτοβουλία για την Παιδεία 2015»

Σήμερα 4 Ιουνίου 2015 η Οργανωτική Επιτροπή Χανίων της «Πρωτοβουλίας Παιδεία 2015» οργάνωνε συζήτηση για την Οικονομία και την Παιδεία στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων σε αυτήν την κρίσιμη στιγμή για την χώρα μας.
Στην εκδήλωση προσήλθαν πάνω από 200 πολίτες και μεταξύ άλλων, εκπρόσωποι των θεσμών της Αυτοδιοίκησης (Περιφέρεια και Δήμος Χανίων), του Πολυτεχνείου Κρήτης και των Επιμελητηρίων. Τους ευχαριστούμε και τους συγχαίρουμε για την συμπαράσταση, την τόλμη και την γενναιότητά τους απέναντι στα φαινόμενα βίας που υπέστησαν. Βία από ομάδα ακροαριστερών μιας μειοψηφίας, που επιδιώκει να τρομοκρατεί χρόνια τώρα την κοινωνία των Χανίων.

Η Πρωτοβουλία Χανίων πιστή στις αρχές του Διαφωτισμού και στη φράση του Βολταίρου «διαφωνώ με όσα λες, αλλά θα δώσω και την τελευταία ρανίδα του αίματός μου για να έχεις το δικαίωμα να λες την άποψή σου», τους πρότεινε να συμμετάσχουν στη συζήτηση, που θα ακολουθούσε. Όμως αυτοί, πιστοί στον σκοταδισμό που απαγορεύει την έκφραση αντίθετης άποψης, επέλεξαν τη φίμωση με το μόνο όπλο δηλαδή που διαθέτουν, δηλαδή την ωμή βία. Αυτός ήταν εξάλλου και ο αρχικός στόχος τους.

Αυτά τα γεγονότα σε καμία περίπτωση δεν θα μας πτοήσουν στην συνέχιση των προσπαθειών μας για ενημέρωση, ευαισθητοποίηση και κινητοποίηση των πολιτών, προκειμένου να εμποδίσουμε την οπισθοδρόμηση στην παιδεία και την εξαθλίωση των πολιτών.

Τέλος επειδή τα σημερινά επεισόδια θίγουν τους θεσμούς και την ίδια δημοκρατία στον πυρήνα της καλούμε τους βουλευτές Χανίων να πάρουν θέση και να καταδικάσουν αυτές τις πρακτικές .

Χανιά, 5/6/2015

Διακήρυξη της Πανελλαδικής Επιτροπής Πρωτοβουλίας ΠΑΙΔΕΙΑ 2015

Όχι «Μπαλτά» στην Παιδεία! Δημόσια Εκπαίδευση με Ποιότητα για Όλους.

Για Σχολεία και Πανεπιστήμια της άμιλλας, της συστηματικής και ακούραστης δουλειάς, για μαθητές, φοιτητές και εκπαιδευτικούς που απαιτούν περισσότερα από τον εαυτό τους και από την Παιδεία.

Εμείς, μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας, πολίτες και γονείς, παρακολουθούμε με απογοήτευση και ανησυχία τις προσπάθειες του Υπουργείου Παιδείας και της κυβέρνησης να κατεδαφίσουν όποιες κατακτήσεις είχαν επιτευχθεί το τελευταίο διάστημα στη δημόσια εκπαίδευση στην κατεύθυνση συντονισμού της με τον Ευρωπαϊκό χώρο και βελτίωσης της ποιότητας της εκπαίδευσης που παρέχει.

Με σπουδή και αυταρχισμό που εκπλήσσει, χωρίς καμία απολύτως συζήτηση και συνεννόηση, η κυβέρνηση επιχειρεί το Grexit του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας  από τις ευρωπαϊκές και διεθνείς εκπαιδευτικές εξελίξεις, ικανοποιώντας πρωτίστως τα αιτήματα των συνδικαλιστών του ΣΥΡΙΖΑ στις οργανώσεις εκπαιδευτικών,ισχνών αλλά «δυναμικών» μειοψηφιών του “όχι σε όλα”.

Σε μια τόσο κρίσιμη για την χώρα περίοδο που θα ανέμενε κανείς να γίνει το εκπαιδευτικό μας σύστημα μοχλός ανόρθωσης της χώρας συνεχίζοντας τις μεταρρυθμίσεις των τελευταίων χρόνων, εστιάζοντας στις σπουδές, στην ποιότητα και την αριστεία, την καινοτομία, την ανάπτυξη και την πρόοδο της χώρας, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, χωρίς κανένα όραμα για την παιδεία, επιλέγει την οπισθοδρόμηση γυρνώντας την εκπαίδευση 40 χρόνια πίσω. Με τις αλλαγές που προωθεί σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης, ενθαρρύνει το σχολείο και το ΑΕΙ  της ήσσονος προσπάθειας, αυτής που τα μετατρέπει σε κέντρα διερχομένων ή λιμναζόντων αδιάφορων μαθητών και φοιτητών, οι οποίοι διεκπεραιώνουν απλώς μία ανιαρή διαδικασία καταφεύγοντας στηνπαραπαιδεία, χωρίς κίνητρα και στήριξη ώστε  να ολοκληρώσουν με επιτυχία τις σπουδές που ονειρεύτηκαν και για τις οποίες ο ελληνικός λαός επένδυσε χρήματα και έχει προσδοκίες. 

Ανακοίνωση 150 μελών των Συμβουλίων των ΑΕΙ μετά τη συνάντηση της 24/5/2015

Με το νομοσχέδιο του Υπουργείου Παιδείας που σχεδιάζεται να κατατεθεί στη Βουλή προς ψήφιση, είναι φανερό ότι επιχειρείται η τελική και πλήρης ανατροπή του θεσμικού πλαισίου του Ν.4009/2011, ο οποίος, παρ’ όλες τις παρεμβάσεις και αλλοιώσεις που υπέστη την τελευταία τριετία, απετέλεσε ένα νομικό πλαίσιο με σαφή προσανατολισμό και όραμα για το Ελληνικό Δημόσιο Πανεπιστήμιο, προσανατολισμό απαραίτητο την εποχή που διανύουμε. Για ένα Πανεπιστήμιο που χαράσσει την αναπτυξιακή του στρατηγική με γνώμονα την εξωστρέφεια, την αξιοκρατία, τη διαφάνεια και την αριστεία, εμπεδώνοντας ταυτόχρονα τις αρχές της αυτοτέλειας και του αυτοδιοίκητου.

Τα εσωτερικά και ιδίως τα εξωτερικά μέλη των Συμβουλίων στηρίξαμε την προσπάθεια αυτή, όχι μόνο χωρίς κανένα προσωπικό όφελος αλλά συχνά με κόστος, από ειλικρινή διάθεση να συμβάλουμε, στην υλοποίηση ενός δύσκολου εγχειρήματος: του εκσυγχρονισμού του Ελληνικού Δημόσιου Πανεπιστημίου προωθώντας τις μεταρρυθμίσεις που απαιτούν οι καιροί και η ελληνική κοινωνία. Η εύκολη - και ανθρώπινη - αντίδραση στους απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς και στην παντελή στρέβλωση της πραγματικότητας σχετικά με τα Συμβούλια και το θεσμικό τους ρόλο, που περίσσεψαν τις τελευταίες εβδομάδες, θα ήταν η παραίτησή μας. Ωστόσο, σε όλα τα ΣΙ πρυτάνευσαν ο σεβασμός προς το θεσμό, η σταθερή προσήλωσή μας στην τήρηση του νόμου ο οποίος είναι ακόμη σε ισχύ, η αποφυγή δημιουργίας προβλημάτων στη λειτουργία των Πανεπιστημίων (π.χ. μη έγκριση προϋπολογισμών από τα Συμβούλια) και η συναίσθηση του καθήκοντος απέναντι στους συναδέλφους που μας εξέλεξαν.

Η προσχεδιασμένη Αντιμεταρρύθμιση του ΣΥΡΙΖΑ (του Ιωακείμ Γρυσπολάκη)

Το τελικό σχέδιο νόμου για την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση δόθηκε στη δημοσιότητα μόλις προ εβδομάδας, χωρίς να έχει ακόμη κατατεθεί στη Βουλή. Ελπίζω οι αντιδράσεις κορυφαίων πανεπιστημιακών από τον υπόλοιπο κόσμο, τα δεκάδες άρθρα που γράφονται καθημερινά, οι επιστολές που δημοσιοποιούνται και η οργανωμένη αντίδραση και κατάθεση τεκμηριωμένης άποψης από την Πανελλαδική Πρωτοβουλία «Παιδεία 2015» και τις κατά τόπους οργανωτικές επιτροπές, όπως αυτή των Χανίων, να ανασχέσουν το συντηρητικό και οπισθοδρομικό άλμα προς τον μεσαίωνα στην Εκπαίδευση, που επιχειρεί η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας υπό την καθοδήγηση και την υψηλή εποπτεία του πρωθυπουργού.

Το σχέδιο νόμου από κοινού με το νόμο, που ψηφίστηκε από τη Βουλή προ δεκαημέρου, και ο οποίος καταργεί τα εξήντα Πρότυπα Πειραματικά Σχολεία, καταργεί την αξιολόγηση και απαιτεί μέσο όρο 9,5/20 για προαγωγή του μαθητή στην επόμενη τάξη, μπορούμε να πούμε με βεβαιότητα και με πλήρη τεκμηρίωση ότι μας φέρνει πίσω πολλές δεκαετίες, αφού προβλέπει

Πανεπιστήμια: Ποιοί δεν θέλουν την ηλεκτρονική ψηφοφορία; (του Γιώργου Μαυρωτά)

Στο νέο Πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία που είδε το φως της δημοσιότητας προβλέπεται η κατάργηση της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας. H ηλεκτρονική ψηφοφορία στα Πανεπιστήμια εισήχθη με τον νόμο 4009/2011 κι εφαρμόστηκε για πρώτη φορά στις εκλογές για τα Συμβούλια Ιδρύματος των Πανεπιστημίων με συντριπτικά ποσοστά συμμετοχής (μεγαλύτερα του 80%). Ο λόγος που χρησιμοποιήθηκε η ηλεκτρονική ψηφοφορία αντί για την συμβατική ψηφοφορία με κάλπη ήταν γιατί η διαδικασία της κάλπης εμποδιζόταν από τις γνωστές μειοψηφίες που δρουν στο Πανεπιστήμιο. Χωρίς δηλαδή την ηλεκτρονική ψηφοφορία δεν θα είχαμε καθόλου ψηφοφορία καθότι τα επεισόδια και οι αρπαγές της κάλπης (που είδαμε και πρόσφατα στις φοιτητικές εκλογές) ήταν στην ημερήσια διάταξη. Φαίνεται ότι για κάποιους οι εκλογές πρέπει να γίνονται μόνο όταν το αποτέλεσμα τους αρέσει. Αργότερα η ηλεκτρονική ψηφοφορία εφαρμόστηκε και στις Πρυτανικές εκλογές δίνοντας την δυνατότητα να υπάρχουν υψηλά ποσοστά συμμετοχής.

Έξοδος από την κρίση σημαίνει άλλη Οικονομία και άλλη Εκπαίδευση - Εκδήλωση ΠΑΙΔΕΙΑ 2015 στα Χανιά Πέμπτη 4 Ιουνίου

Η Επιτροπή Χανίων της Πρωτοβουλίας «ΠΑΙΔΕΙΑ 2015», οργανώνει εκδήλωση την Πέμπτη 4 Ιουνίου 2015 ώρα 8,00μμ στο Πνευματικό Κέντρο Χανίων (Α. Παπανδρέου 74), προκειμένου να αναδειχθεί η αξία και ο πρωταγωνιστικός ρόλος της Παιδείας στην ανάπτυξη και στην οικονομική ανάκαμψη, καθώς και η ισοπεδωτική και οπισθοδρομική φιλοσοφία που διέπει τα πρόσφατα νομοσχέδια του υπουργείου Παιδείας. Θέμα της εκδήλωσης είναι «Έξοδος από την κρίση σημαίνει άλλη Οικονομία και άλλη Εκπαίδευση».

Τα νομοσχέδια του υπουργείου Παιδείας:
• Αποκόβουν την Τριτοβάθμια Εκπαίδευση από την Ευρωπαϊκή Οικογένεια
• Επαναφέρουν τον κομματισμό στη λειτουργία των ΑΕΙ
• Εισάγουν την κομματική λογική στα όργανα της σχολικής ιεραρχίας
• Καταργούν τα Πρότυπα Πειραματικά Δημόσια Σχολεία στην Περιφέρεια της χώρας
• Καταργούν την αριστεία και την αξιολόγηση σε όλες τις βαθμίδες της Εκπαίδευσης
• Οδηγούν σε συρρίκνωση και υπανάπτυξη την οικονομία της χώρας

Το πανεπιστήμιο γίνεται κουφάρι (συνέντευξη της Βάσως Κιντή)

«Δεν έχουμε κηδεμόνες» διαβεβαιώνει η Βάσω Κιντή, μέλος της επιτροπής πρωτοβουλίας «Παιδεία 2015» εναντίον του νομοσχεδίου Μπαλτά. «Το πανεπιστήμιο», συνεχίζει, «γίνεται ένα όλο και πιο άσχημο κουφάρι για καταλήψεις και αγωνιστικές δράσεις, συνήθως στην υπηρεσία των κομμάτων και των ομάδων του βαθέος πανεπιστημίου, που πίσω από μια βιτρίνα κινητοποιήσεων το νέμονται».

Στην Αγγελική Σπανού

Η πρωτοβουλία «Παιδεία 2015» θα έχει συνέχεια;
Ελπίζω όχι, με την έννοια ότι ελπίζω να εκλείψουν οι λόγοι που οδήγησαν σε αυτήν. Ως πανεπιστημιακός θα ήθελα να κάνουμε απερίσπαστοι την ακαδημαϊκή μας δουλειά και να μη χρειάζεται κάθε λίγο και λιγάκι να κινητοποιούμαστε για τα αυτονόητα. Κι αυτό συμβαίνει κοντά δέκα χρόνια τώρα ασταμάτητα κυρίως λόγω της στάσης του ΣΥΡΙΖΑ στα πανεπιστήμια, που επιμένει σε αποτυχημένους αναχρονισμούς (π.χ. συνδιοίκηση με τις φοιτητικές παρατάξεις) και ιδεοληπτικές εμμονές, όπως είναι η αντίθεση στην Μπολόνια, που οδηγεί στην απομόνωση της Ελλάδας από τον ευρωπαϊκό πανεπιστημιακό χώρο. Το ενδιαφέρον αυτής της πρωτοβουλίας είναι ότι συγκεντρώνει εκπαιδευτικούς απ’ όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και ότι συγκέντρωσε την υποστήριξη όλης της φιλοευρωπαϊκής αντιπολίτευσης. Δημιουργεί ένα μέτωπο συνεννόησης που μπορεί να είναι πολύ σημαντικό για τα θέματα της παιδείας στο μέλλον.