Κάθε βδομάδα, κάθε μέρα, οι στιγμές που βιώνει η χώρα δεν έχουν προηγούμενο. Συνεχώς ανακαλύπτουμε και μια άλλη όψη του χαρακτήρα μας. «Απίστευτος ο κόσμος κι ο χαρακτήρας μας», αναφέρει γνωστό άσμα αγαπημένου καλλιτέχνη. Αναζητάς τη φωνή σου στη σύνθεση του Κοινοβουλίου, αλλά ματαίως, γιατί διαπιστώνεις πως δε σε εκφράζει κανείς. Και τότε αναρωτιέσαι: «Ρε, μπας και δε με γνωρίζω; Μήπως έχω κάτι και δεν το ξέρω;».
Η προκατάληψη, η υστεροβουλία, η αλαζονεία και ο ρεβανσισμός κυριαρχούν στην πλειονότητα των εκπροσώπων μας. Αυτή η βαλίτσα δεν έφτασε ποτέ σε τερματικό σταθμό. Δυστυχώς. Οι αξίες των αρχών του αριστερού διανοούμενου, του προοδευτικού, του οραματιστή, του προνοητικού, του σκεπτόμενου, του επιστήμονα καθημερινά δοκιμάζονται. Η ασέβεια στα θεσμικά όργανα γίνεται καθεστώς, παράδοση. Και όλα αυτά τη στιγμή που ο πρωθυπουργός δίνει μάχες διαπραγμάτευσης με τα θεριά της Ευρώπης.
Ακόμη και το υπουργείο Παιδείας, που θα έπρεπε να δώσει κυριολεκτικά μαθήματα αγωγής και επιστημονικής συνοχής, λοξοδρόμησε, με ανάστροφες κινήσεις. Ενώ οι διαβεβαιώσεις του υπουργείου ήταν κατευναστικές για τις επερχόμενες αλλαγές του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου της τριτοβάθμιας, με στόχο να κατατεθεί το φθινόπωρο νέος νόμος - πλαίσιο, ξαφνικά ήρθαν τα πάνω κάτω. Και αναρωτιέσαι: Μα, τώρα που η χώρα διαπραγματεύεται την επιβίωσή της στα διεθνή fora είναι ώρα για τέτοιες ενέργειες; Τώρα που τα τριτοβάθμια ιδρύματα δίνουν καθημερινές μάχες επιβίωσης με τις μηδαμινές χρηματοδοτήσεις, έρχεσαι και καταθέτεις νομοσχέδιο που τορπιλίζει κάθε προσπάθεια; Τελικά, ποιος είναι εχθρός του δημόσιου πανεπιστημίου;
Το σχέδιο νόμου που κατατέθηκε επί της ουσίας ανατρέπει τα πάντα, τη στιγμή που τα ιδρύματα βρίσκονται κυριολεκτικά στα πρόθυρα της κατάρρευσης, εξαιτίας πολλών εσφαλμένων πολιτικών του πρόσφατου παρελθόντος. Το σχέδιο νόμου προφανώς και δεν περιλαμβάνει εμβαλωματικές ρυθμίσεις, όπως μας είχε διαβεβαιώσει το υπουργείο. Οι προτάσεις του υπουργείου αλλάζουν το θεσμικό πλαίσιο λειτουργίας των ιδρυμάτων σε θεμελιώδεις δομές και λειτουργίες (κατάργηση συμβουλίων, αλλαγή τρόπου εκλογής μονοπρόσωπων οργάνων, αλλαγή σύνθεσης Συγκλήτου, συνελεύσεων τμημάτων, αλλαγές εκλεκτορικών σωμάτων, αξιολόγηση, διδακτικές πιστωτικές μονάδες κ.ά.). Το σύνολο των ενεργειών αυτών δείχνει πως το υπουργείο δε γνωρίζει πως οι προτεινόμενες αλλαγές θα εκθέσουν διεθνώς την ακαδημαϊκή κοινότητα της χώρας. Πως θέτει την τριτοβάθμια εκπαίδευση της χώρας σε τροχιά εκτός ευρωπαϊκού κεκτημένου. Τη στιγμή, μάλιστα, που όλος ο κόσμος, ακόμη και η Κίνα, η Ρωσία, ακολουθούν και εναρμονίζονται με τα πρότυπα της ΕΕ (π.χ. μονάδες εκπαιδευτικού φόρτου ECTS). Και το χειρότερο, οι προτεινόμενες αλλαγές δεν εμπνέουν κανένα στρατηγικό σχεδιασμό ανάπτυξης.
Οι προτεινόμενες ρυθμίσεις του υπουργείου επαναφέρουν σε ισχύ ένα παλαιότερο και απαρχαιωμένο θεσμικό πλαίσιο. Οι ενέργειές του, για μια φορά ακόμη, δείχνουν να υιοθετούν πρακτικές νομοθετικών ρυθμίσεων του κατεπείγοντος, χωρίς τη μεσολάβηση διαλόγου. Η λογική της πολιτικής του «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού» αναδεικνύεται ως στρατηγική επιτυχίας με διαχρονικότητα.
Οποιαδήποτε αλλαγή στη δομή και λειτουργία των ιδρυμάτων της τριτοβάθμιας απαιτεί διάλογο, ενδελεχή σχεδιασμό και ευρεία συναίνεση. Δεν επιτρέπονται πλέον άσκοποι πειραματισμοί. Πώς θέλετε, λοιπόν, κυρίες και κύριοι, να ορθοποδήσουμε, όταν βάζετε στον πάγο το πολυτιμότερο συγκριτικό πλεονέκτημα της χώρας, την τριτοβάθμια; Τελικά, η βαλίτσα είναι ο εχθρός του δημόσιου πανεπιστημίου. Εάν δεν την πετάξουμε, κάποια στιγμή θα μας σέρνει για πολλές δεκαετίες ακόμη. Κρίμα.
ΠΗΓΗ: http://www.agelioforos.gr/default.asp?pid=7&ct=36&artid=224827
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου