Δεν θα υπεισέλθω σε ζητήματα φιλοσοφικά, ούτε θα επιχειρήσω
να ορίσω τι σημαίνει "Δημοκρατία". Έχω τη βεβαιότητα όμως, ότι αν η
πρόθεση των συντελεστών του ν/σ ήταν κάποιου είδους "Δημοκρατίας των
πολλών", το αποτέλεσμα είναι παράδοξο.
Σε αυτό το κείμενο, απομονώνονται τα σημεία που αφορούν
τη συμμετοχή των φοιτητών από τις
διατάξεις του ν/σ. Πόσο μετρούν λοιπόν οι φοιτητές?
Στο άρθρο 3 για την εκλογή του πρύτανη: η ψήφος τους μετρά
κάπου κοντα στο 5% (με πρόχειρες εκτιμήσεις, από στοιχεία από την φοιτητική
αποχή του 2010 και τον ορισμό των εγγεγραμμένων φοιτητών του ν/σ). Σημειώνεται
το σχεδόν μέγιστο του 37% (αν όλοι πήγαιναν να ψηφίσουν). Το ίδιο και για τις
τέσσερις άλλες κάλπες, του Κοσμήτορα και Αναπλ. Κοσμήτορα (άρθρο 6), του
Προέδρου και Αναπλ. Προέδρου (άρθρο 7).
Δεν είναι έτσι όμως
και για τον Διευθυντή Τομέα. Αν και ο τύπος για το Ψ (ψήφοι) παραμένει ο
ίδιος, η πιθανότητα να ψηφίσουν οι μόλις
δύο φοιτητές που έχουν δικαίωμα για ψήφο, ανεβαίνει και ότι η ψήφος τους μετρά
για το 37%.
Στο άρθρο 4, που αφορά τη Σύγκλητο, οι φοιτητές είναι 13
στους 41, δηλ. 31%. Οι φοιτητές--μέλη Συγκλήτου ορίζονται από κάποια όργανα,
(υπάρχουν "οικεία" όργανα ανά
Σχολή? ΑΓΝΩΣΤΟ).
Έμμεσα με βάρος 25%,
οι φοιτητές που συμμετέχουν στις ΓΣ κάποιων τμημάτων, ορίζουν και τα 9 μέλη ΔΕΠ των Τμημάτων που τελικά
συμμετέχουν στη Σύγκλητο.
Στο ΔΣ που αποτελείται από Πρόεδρο, αναπλ., διευθυντές
τομέων, συμμετέχουν τρεις (3) φοιτητές, (δικαίωμα λόγου?).
Στη Γενική Συνέλευση το ποσοστό των φοιτητών είναι 25%. Το
άρθρο λέει προπτυχιακοί, (εκλέγονται, ορίζονται? άγνωστο)
Στους τομείς τα πράγματα είναι ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΑ. Δύο (2)
εκπρόσωποι των φοιτητών συμμετέχουν, (άγνωστο αν είναι προπτυχιακοί ή όχι, αν
εκλέγονται ή ορίζονται, κλπ και από ποιούς).
Αν ο Τομέας αποτελείται από
4 μέλη ΔΕΠ, οι δύο εκπρόσωποι των φοιτητών θα σηκώνουν το βάρους του.
33.3% των αποφάσεων για όλα τα ζητήματα του Τομέα, πχ
Συνάφεια και ΕΣ. Αν ο Τομέας βέβαια έχει 20 μέλη ΔΕΠ τότε το ποσοστό αυτό είναι
μικρότερο του 10%!
Αν υπάρχει συνέπεια και λογική στα παραπάνω, τότε κρύβεται πολύ πετυχημένα.
Νομοτελειακά οδηγούμαστε στα λάθη του παρελθόντος.
Η προχειρότητα χαρακτηρίζει το ν/σ. Εκ του αποτελέσματος, είναι αδικαιολόγητη η
βιασύνη με την οποία το ν/σ κατατέθηκε, χωρίς διαβούλευση με την κοινότητα.
Χ. Χαραλάμπους
Καθηγήτρια, Τμήμα Μαθηματικών, ΑΠΘ
Δεν πρόκειται για λάθος επιστροφήστο παρελθόν. Είναι προσχεδιασμένη εμπλοκή των κομματικών νεολαιών στη διοίκηση του πανειστημίου που φτάνει μέχρι την εξωφρενική ανάμειξή του ακόμη και σε θέματα επιστημονικής έρευνας ή επιστημονικών επιλογών. Ο προσδιορισμός του ρόλου των φοιτητων στην διοίκηση των σύγχρονων πανεπιστημίων δεν είναι θέμα "φιλοσοφίας" αλλά εμπειρικής ανάλυσης σε σχέση με την φύση, τον ρόλο και την λειτουργία ενός τόσο σπουδαίου θεσμού όπως είναι το Πανεπιστήμιο. Αυτοί που κάνουν την αντιμεταρρύθμιση έχουν πολύ σαφή "φιλοσοφία" και αυτή πρέπει να αποκαλύψουμε και να αποτρέψουμε. Είμουν από τους λίγους του χώρου μου που αντιστρατεύτηκα από την αρχή στον ν.1268 και πιστέψτε με, ποτέ δεν περίμενα ότι θα αποδείχνονταν σε αυτή την πληρότητα οι αρνητικές μου προβλέψεις. Ο τότε πρωθυπουργός με είχε συμπεριλάβει σε μια πρώτη άτυπη επιτροπή για να δούμε τα όσα οι κομματικοί πρότειναν. Δεν άντεξα πέρα από μία συναντήσεις και παραιτήθηκα δηλώνοντας ότι δεν μου επέτρεπε η συνείδησή μου να γίνω συνεργός στην εξαθλίωση του δημόσιου πανεπιστημίου. Η πείρα μου λέει τώρα, ότι θα είναι μεγάλο σφάλμα να παραμείνουμε στις λεπομέρειες, όσο σπουδαίες και αν είναι, και να μη αποκαλύψουμε τον καταστγροφικό ρόλο που παίζει όχι γενικά η συμμετοχή των φοιτητών, αλλά ο συγκεκριμένος τρόπος που οι οπαδοί του πανεπιστημίου των ομάδων βλέπουν αυτή την συμμετοχή. Ας μελετήσουμε την διεθνής εμπειρία και είμαι βέβαιος ότι θα βγάλουμε εξαιρετικά χρήσιμα συμπεράσματα.
ΑπάντησηΔιαγραφή