Καλώς ήρθατε

Τελικά τι Πανεπιστήμιο θέλουμε;
Ο νόμος 4009/2011 γέννησε ελπίδες όχι μόνο στην πανεπιστημιακή κοινότητα, αλλά σε όλους τους Έλληνες πολίτες. Δεκαετίες διαφθοράς και συναλλαγής μεταξύ καθηγητικών φέουδων και συνδικαλιστών φοιτητοπατέρων φαίνονταν να μας αφήνουν ανεπιστρεπτί. Παρά τα προβλήματά του, έθετε τις βάσεις για λογοδοσία και διαφάνεια, χάραξη στρατηγικής για την ανώτατη παιδεία μέσω μιας ισχυρής ΑΔΙΠ, αλλά και μέσω ενός δημοκρατικά εκλεγμένου Συμβουλίου, με εξωτερικά μέλη να βοηθούν στη χάραξη της στρατηγικής. Με άνοιγμα πρός την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα, με στόχευση στην αριστεία, την καινοτομία και τη μεταφορά γνώσης στην κοινωνία και την οικονομία. Μερικά μόνο από τα χαρακτηριστικά που σιγά-σιγά περιμέναμε να γίνουν μόνιμα στο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο. Σε περιβάλλον βαθύτατης κρίσης, ο πόθος όλων μας ήταν να γίνει επιτέλους το δημόσιο πανεπιστήμιο πόλος ανόρθωσης για τη χώρα. Σήμερα η κρίση βαθαίνει και οι ελπίδες μας για το Πανεπιστήμιο βαίνουν προς διάψευση. Το προτεινόμενο νομοσχέδιο οπισθοχωρεί προς παλαιότερες εποχές που θα έπρεπε να ξεχάσουμε.
Τελικά τι Πανεπιστήμιο θέλουμε; Η πύλη αυτή φιλοδοξεί να γίνει τόπος φιλοξενίας και διαλόγου όλων εκείνων που ακόμη οραματίζονται, ακόμη ελπίζουν σε ένα διαφανές, λογοδοτούν, αριστεύον αλλά και αναστοχαζόμενο ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο.

Πέμπτη 23 Απριλίου 2015

Στην παιδεία βιώνουμε ήδη το Grexit (του Τάσου Ι. Αβραντίνη)

Το πολυνομοσχέδιο που πρόσφατα έδωσε στη δημοσιότητα το υπουργείο Παιδείας σηματοδοτεί μια σημαντική οπισθοχώρηση από τα λίγα δειλά βήματα προόδου που είχαν σημειωθεί τα προηγούμενα χρόνια και τα οποία επιχειρούσαν να συνδέσουν το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα με τα διεθνώς ισχύοντα. Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις η χώρα εισέρχεται σε μια πορεία εκπαιδευτικού απομονωτισμού από τις διεθνείς εκπαιδευτικές εξελίξεις, ο οποίος αναμένεται να έχει μεσοπρόθεσμα και μακροπρόθεσμα τραγικές συνέπειες για την ελληνική νεολαία.

Σε μια εποχή που όλες οι χώρες αναγνωρίζουν το εκπαιδευτικό τους σύστημα ως τον βασικό μοχλό δημιουργίας, ανάπτυξης και σχηματισμού ανθρώπινου κεφαλαίου, η συγκυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ υιοθετεί αποτυχημένες συνταγές του παρελθόντος ξεπληρώνοντας γραμμάτια στο παρασιτικό και πελατειακό σύστημα που την έφερε στην εξουσία. Ετσι, χωρίς καμιά διαβούλευση:


• Καταργεί το σύστημα αξιολόγησης των σχολείων και των εκπαιδευτικών όταν σήμερα δεν υπάρχει ούτε μία προηγμένη χώρα στον κόσμο χωρίς τέτοιο σύστημα. Μάλιστα, βασικό κριτήριο για την επιλογή των νέων περιφερειακών διευθυντών εκπαίδευσης τους οποίους διόρισε προ ημερών η κυβέρνηση, επιλέγοντας από την πλούσια δεξαμενή των επαγγελματιών συνδικαλιστών, αποτέλεσαν τα «πιστοποιητικά αντίστασης» στις προσπάθειες εισαγωγής συστημάτων αξιολόγησης τα προηγούμενα χρόνια. Η επιλογή αυτή αγνοεί επιδεικτικά την ανάγκη για διασφάλιση της ποιότητας της παρεχόμενης εκπαίδευσης.

• Καταργεί την τράπεζα θεμάτων στο Λύκειο, τοποθετώντας έτσι τη χώρα μας στη μικρή εκείνη μειονότητα των χωρών που ακόμα δεν έχουν εθνικό μηχανισμό εξετάσεων εκτός από τις εισαγωγικές εξετάσεις στα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα. Με την κατάργηση αυτή, πλέον εκλείπει ο μοναδικός βασικός μηχανισμός ελέγχου κάλυψης της ύλης των μαθημάτων σε όλα τα σχολεία της επικράτειας, προς μεγάλη ικανοποίηση των καταληψιών, των «κοπανατζήδων» και των «λουφαδόρων» καθηγητών.

• Επαναφέρει τη συμμετοχή των φοιτητών στις διαδικασίες εκλογής όλων των ακαδημαϊκών οργάνων, κάτι που με το ποσοστό που προτείνεται (70%) δεν ισχύει πλέον σε κανένα άλλο σύστημα ανώτατης εκπαίδευσης πουθενά στην υφήλιο.

• Επεκτείνει την κομματική συναλλαγή και στον χώρο του σχολείου, αφού πλέον οι διευθυντές των σχολικών μονάδων θα εκλέγονται από τους υφισταμένους τους. Ετσι, στις περισσότερες περιπτώσεις θα εκλέγονται διευθυντές εκείνοι που υπόσχονται ή απλώς υπονοούν ένα χαλαρό εργασιακό πλαίσιο ή εκείνοι οι οποίοι απλώς φέρουν το χρίσμα του εκλεκτού του «κόμματος». Δεν ενδιαφέρει το υπουργείο Παιδείας το πώς θα αντιμετωπίζει ο νέος διευθυντής αυτούς που τον ψήφισαν και αυτούς που τον καταψήφισαν;

• Πολύ περισσότερο δε που εν συνεχεία οι εκλεγμένοι διευθυντές θα ψηφίζουν για τον διευθυντή εκπαίδευσης της περιφέρειάς τους. Ετσι ο κύκλος της συναλλαγής θα ολοκληρώνεται: ο διευθυντής εκπαίδευσης της περιφέρειας θα κάνει ρουσφέτια στους εκπαιδευτικούς για να ψηφίσουν τον εκλεκτό τους διευθυντή που μετά θα ψηφίζει τους ίδιους. Η φαιοκόκκινη κυβέρνηση Τσίπρα δημιουργεί ένα καφκικό κάθετο σύστημα αδυσώπητης συναλλαγής που δεν το συναντά κανείς πουθενά στον κόσμο. Μοναδικό ιστορικό προηγούμενο, η Πορτογαλία την εποχή της Επανάστασης των Γαριφάλων, όπου εφαρμόστηκε από την τότε επαναστατική κυβέρνηση παρόμοιο σύστημα, το οποίο απέτυχε παταγωδώς και εγκαταλείφθηκε από την ίδια κακήν κακώς.

• Καταργεί τις ρυθμίσεις για το άσυλο, καθιστώντας ξανά το ελληνικό πανεπιστήμιο κέντρο απόλυτης ανομίας και παραβατικότητας. Δεν υπάρχει προηγούμενο πανεπιστημίου στον πολιτισμένο κόσμο που το κεντρικό του κτίριο να καταλαμβάνεται επί τρεις εβδομάδες από μια ομάδα 14 ατόμων και κυβερνητικοί βουλευτές να θεωρούν ως «κατάλυση του ασύλου» την αποκατάσταση της νομιμότητας. Κάποιοι θεωρούν ότι οι θαυμαστές του Παλαιοκώστα, του Κουφοντίνα και του Ξηρού δικαιούνται άσυλο στους χώρους που οι φορολογούμενοι πληρώνουν για να σπουδάζουν τα παιδιά τους.

• Τέλος, καταργεί ουσιαστικά και τυπικά τα πρότυπα σχολεία, ζήτημα με το οποίο είχαμε ασχοληθεί σε προηγούμενο άρθρο μας.

Ολα τα παραπάνω δείχνουν ότι δυστυχώς η παιδεία έχει γίνει προνομιακός χώρος επίδειξης «αριστεροσύνης του τίποτα», η οποία εφαρμόζει καταδικασμένες συνταγές του παρελθόντος. Το χειρότερο όμως είναι πως σταδιακά το ήδη προβληματικό εκπαιδευτικό μας σύστημα αποκλίνει όλο και περισσότερο από τα στάνταρντ των προηγμένων εκπαιδευτικών συστημάτων του κόσμου. Ετσι οι νέοι Ελληνες θα χάνουν ολοένα και περισσότερο έδαφος στον παγκοσμιοποιημένο πλέον ανταγωνισμό. Στην παιδεία η χώρα βιώνει ήδη ένα Grexit, το οποίο ίσως είναι περισσότερο οδυνηρό και επώδυνο σε βάθος χρόνου από το επαπειλούμενο Grexit της οικονομίας. Μήπως πρέπει να εγκαταλείψουμε τη θαλπωρή του καναπέ μας και να αντισταθούμε σε μια τέτοια εφιαλτική προοπτική;
* Ο κ. Τάσος Ι. Αβραντίνης είναι δικηγόρος και αντιπρόεδρος της Δράσης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου